Yr arfer gyffredinol yng ngwaith Llywodraeth Cymru yw rhoi geiriau neu ymadroddion mewn unrhyw iaith heblaw’r Gymraeg mewn llythrennau italaidd. Un rheswm dros wneud hyn yw oherwydd nad yw’r orgraff yn dangos i’r darllenydd sut mae ynganu’r gair, ee ensemble.
Nid oes angen italeiddio geiriau â’u tarddiad mewn ieithoedd tramor os ydynt wedi’u cymhathu’n llwyr i’r Gymraeg, ee ‘agenda’. Ar y llaw arall, nid yw bob amser yn amlwg pryd mae hyn wedi digwydd. Gallai rhai ystyried bod ‘pizza’ yn air digon cyffredin i’w adael heb ei italeiddio. Efallai bod fettucine, ar y llaw arall yn llai cyfarwydd. Ar adegau felly bydd rhaid penderfynu yn ôl cyd-destun y darn dan sylw.
Dyma rai pwyntiau i’w cadw mewn cof wrth benderfynu.
- Nid yw’n arfer italeiddio enwau priod, ee teitlau dogfennau ac ati.
- Gall diwyg y testun olygu weithiau na fyddai’n briodol italeiddio. Pe bai’r Gymraeg a’r Saesneg ochr yn ochr, ee mewn gwahoddiad, bwydlen ac ati, gallai edrych yn rhyfedd petae’r naill wedi’i italeiddio a’r llall ddim.
- Nid yw geiriau Ffrangeg na Lladin yn cael eu hitaleiddio mewn deddfwriaeth Gymraeg na Saesneg.
- Caiff rhai termau eu hitaleiddio bob amser, ee enwau Lladin ar blanhigion ac anifeiliaid.
- Mae TermCymru yn cynnwys rhai termau y mae angen eu hitaleiddio, ond nid oes modd dangos hynny yn y gronfa am resymau technegol ee status quo. Rhoddir nodyn gyda’r cofnod mewn achosion fel hyn.